Architectuur: Wim Heylen
Studiebureau stabiliteit: LIME – Less Is More Engineering
Ontwerp & uitvoering: 2016 – 2019
Fotografie: Wim Heylen
Een Gents gezin had de wens om hun herenwoonst aan de stadsring uit te breiden. De 19de eeuwse woning had nog een grote zolder met veel potentieel. Architect Wim Heylen creëert met zijn insteek een nieuw geheel aan ruimtes.
De vraag was om de bovenliggende zolderruimte van de woning om te vormen naar een geheel van twee kinderkamers, een badkamer met apart toilet en een technische ruimte die plaats kon bieden aan een zonneboiler.
Deze bovenste verdieping bevond zich volledig binnen de contouren van het hellend dak, zonder enige dakuitbouwen. De enige belemmering in deze open ruimte was een dakspant dat het dakvolume doormidden sneed.
Dit leek aanvankelijk een perfect canvas voor de nieuwe indeling. De positie van de trap bleek echter een hindernis om voldoende gevelbreedte te voorzien en een volwaardige kamer aan de tuinzijde mogelijk te maken. Dit vormde in combinatie met het dense programma en de oppervlakte voorhanden geen vanzelfsprekende puzzel.
De ontbrekende vierkante meters werden gevonden in de bovenliggende verdieping. Hoewel de hoogte ontoereikend was om een volledige tweede verdieping in het dak te realiseren, bood een gedeeltelijke verhoging van de vloer wel de oplossing. Hierdoor kon de vloeroppervlakte deels uitbreiden boven de bordestrap en kreeg de ruimte aan de achtergevelzijde de nodige breedte.
De trap werd een halve hoogte verlengd tot aan de natte ruimtes en de slaapkamer aan de tuinkant, om daarna opnieuw af te dalen naar de slaapkamer aan de voorgevelzijde. De zone die ontstond tussen de oorspronkelijke balklaag en de nieuwe vloer wordt aangewend voor het verloop van de technieken van de natte ruimtes en doet dubbel dienst als bergruimte (zolderfunctie) en kastruimte voor de kamer aan de voorzijde.
Gordingen van gelamelleerde houten liggers vervangen het centrale spant. Het dak krijgt een uitbouw aan de achtergevelzijde.
Het geheel mocht evenwel niet het voorkomen hebben van één groot massief. Daarom kreeg het dak een ‘knip’: aan de bureauzijde van de kamer vouwt het dak zich hoog open om daglicht binnen te laten, aan de bedzijde vouwt het omlaag om een geborgen zone te creëren.
Het verspringen in hoogte is tevens een voortzetting van de onderliggende getrapte gevelcompositie. Een raampartij aan de hoge zijde voorziet een zicht over de stad met de drie herkenbare torens.
In de badkamer is het hellend dak met zijn gordingen en nokbalk zichtbaar gelaten. Daglicht komt rechtstreeks binnen via een dakvlakraam. Door de verhoging van het vloerniveau kreeg de ruimte een proportie op mensenmaat. De uitdikking van de bestaande schouw aan de gemene muur geeft plaats aan een handige douchenis, de glazen deur brengt daglicht naar de achterliggende circulatie. Achter de wand van de douche is de zonneboiler ondergebracht. Aan de zijde van de slaapkamer aan de voorgevel vormt de ruimte boven de boiler een gezellige verstopplaats.
Tekst, foto’s & schema’s: Wim Heylen