Fotografie: Amaury Henderick
Soms vraagt een mens zich af: ‘hoe zou het nog zijn met de afbraak van de Rabottorens?’. Onze fotograaf Amaury vroeg het zich ook af en trok op pad met zijn camera.
De afbraak van de sociale woontoren Rabot 2 is volop bezig. Ondertussen is het eerste van de twee bouwblokken die er in de plaats komen al zeer goed gevorderd ten opzichte van onze vorige werfupdate van eind vorig jaar.
De nieuwe invulling, naar het ontwerp van het Antwerpse POLO architects, geeft het Griendeplein wat meer smoel. Vroeger was hier een groot grasveld met een paar bomen en dan een toren, meer breed dan hoog, zonder invulling op het maaiveld.
Dit is andere koek: een gebouw dat de ruimte duidelijk afbakent en met een open plint. We weten nog niet wat er in komt, maar hopelijk iets dat de brug maakt tussen dit stedelijke knooppunt en de Wondelgemstraat, een beetje verderop.
Ook de tramhalte komt iets minder in een open trekgat te liggen. Alleen blijft de wand van de nieuwe bouwblokken langs de kant van de Opgeëistenlaan eerder gesloten. Jammer.
De twee bouwblokken, waarvan er nu eentje goed gevorderd is, bestaan telkens uit drie stroken die van noord naar zuid lopen. De twee buitenste stroken hebben een knik naar buiten, zoals dit. Daardoor hebben ze langs de binnenkant een tuin die wat weider wordt. In het midden van het bouwblok is er dan nog een rechte, lagere strook, die het blok in twee deelt.
Binnen enkele jaren zal het woord ‘Rabottorens’ wellicht terug verwijzen naar deze twee puntjes op de middeleeuwse waterpoort waarnaar de wijk vernoemd is.
Het project heeft een naar mijn aanvoelen passende stedelijke schaal. Het moet niet al hoogbouw zijn dat de klok slaat. Al had ik op een van de hoeken wel een uitschieter tot een bouwlaag of twaalf niet slecht gevonden.
Rabot 2 ziet er nog akeliger uit dan anders.
De oude Rabottorens kunnen er niet van verdacht worden bruggen te zijn geweest tussen de Rabotwijk en de binnenstad. Op het gelijkvloers was alles met een halve etage verhoogd, er waren geen publieke invullingen in het gebouw, en langs de kant van de Rabotwijk waren ze lekker van de omgeving afgesneden door garageboxen en een eerder luguber dan verfrissend dennenbosje.
De nieuwe invulling lijkt daar toch lessen uit getrokken te hebben, maar het moet zich nog bewijzen, uiteraard.
Natuurlijk wel een beetje jammer: de Rabottorens hadden iets fotogenieke.
Nieuwe gebouwen zijn op zich niet genoeg om de Rabotwijk sterker met de Gentse binnenstad te verbinden. Uiteindelijk moet er wel iets gebeuren aan het profiel van de Opgeëistenlaan en de Blaisantvest. Nu is het een stadsautostrade met heel karige perronnetjes op en een lastige lichtenregeling voor fietser en voetganger. Dat kan beter.
In het Ruimtelijk Structuurplan dat dit jaar is gelanceerd (het wensboek van de stad voor het jaar 2030), staat dat ze er zelf naar willen streven om het terug te brengen tot een 1×1 weg langs de noordzijde van de Opgeëistenlaan. Dat creëert dan ook genoeg ruimte om wat verderop de Blaisantvest terug open te leggen.
Tekst & foto’s: Amaury Henderick