Het Infopunt Gent Sint-Pieters organiseert twee keer per jaar een groot werfbezoek voor een breed publiek. Afgelopen zondag kon iedereen die zich daarvoor had ingeschreven, een wandeling maken langs de verschillende grote werven, begeleid met een deskundig woordje uitleg van mensen die elke dag aan het project werken. Ook Gentcement was er deze keer bij. We overlopen de belangrijkste nieuwigheden doorspekt met een uitzonderlijke blik achter de schermen.
Momenteel zijn de arbeiders druk bezig met de afwerking van de kleinere perronoverkapping aan de uiteinden van het perron 11/12 en aan de spoorbak van spoor 11. Ook van de grote perronoverkapping wordt de staalstructuur ondertussen geplaatst, maar dat zou wel eens trager kunnen verlopen dan verwacht. Waarom, dat kom je zometeen te weten.
De wandeling start traditiegetrouw met een inleiding over het hoe, wat, waarom en wanneer van het totale project. Na een aanvulling met de korte geschiedenis van de fases die al achter de rug zijn, kunnen zowel trouwe volgers als nieuwe geïnteresseerden met voldoende kennisbagage aan de werventocht beginnen.
Een eerste interessant nieuwtje is het feit dat Stad Gent momenteel aan het onderzoeken is of er nog een extra ondergrondse parking kan worden gebouwd onder het toekomstige Koningin Mathildeplein aan de ‘achterkant’ van het station. Omdat men van de huidige achterkant van het station een volwaardige nieuwe stationsingang wil maken, lijkt een complementaire fietsenstalling dan ook geen slecht idee. Er zijn mogelijkheden genoeg om op het nieuwe plein toegangshellingen te voorzien naar deze stallingen zoals er ook aan de voorkant van het station een ligt.
Komende week worden de eerste roltrappen naar perron 11/12 geïnstalleerd. Per perron zullen twee sets van twee roltrappen de reizigers naar boven én ook naar beneden voeren. Een nieuwigheid, want totnutoe beschikte het Sint-Pietersstation enkel over roltrappen naar boven. Aanvullend komen er ook nog twee trappenpartijen en twee liften per perron voor een optimale toegankelijkheid en spreiding van de circulatie van de reizigers.
Zoals we reeds in een voorgaand artikel hadden uiteengezet, wordt de vloerplaat van de toekomstige ruimte onder de perrons op al gegoten nog voordat de bouwput helemaal is uitgegraven. Deze plaat wordt met staalkabels opgehangen aan het spoorwegviaduct. Vervolgens kan men de grond onder de gelijkvloerse verdieping uitgraven voor de ondergrondse (technische) verdieping en plaatst men achteraf de kolommen die deze verdieping uiteindelijk zal dragen. Dankzij deze werkwijze kan er sneller gewerkt worden, omdat er op 3 niveaus tegelijk activiteit mogelijk is: ondergronds, op het gelijkvloers en bovenop het spoorviaduct.
Het is een fascinerende werkwijze, waarbij de definitieve draagstructuur pas wordt gebouwd nadat dat te dragen last – de vloerplaats – al gebouwd is. Op de foto’s kan je zien dat er in de ondergrondse nog gewerkt wordt aan de bouw van betonnen pilaren, terwijl het plafond er al hangt. Een deel van deze ruimtes is bedoeld voor technische installaties. Een groot gedeelte zal evenwel gebruikt worden als ondergrondse fietsenstalling, zowel aan de oostkant van het station als in het verlengde van de ondergrondse fietsenstalling die nu al in gebruik is.
Door de nutteloos geworden goederenperrons tussen de reizigersperrons te verwijderen, worden alle perrons met enkele meters verbreed. Op de perrons laat het ruimteverschil tussen het oude en het nieuwe stationsgedeelte zich daardoor natuurlijk duidelijk voelen, maar ook onder de perrons in de stationshal is deze verbreding duidelijk merkbaar.
De nieuwe perrons zullen uiteindelijk 11 meter breed worden, 4 meter meer dan de huidige perrons. Daarvan wordt een 3,5 meter brede strook in de vloer in gelaagd antislip-melkglas uitgevoerd, zodat het daglicht kan doordringen tot in de hal onder de sporen.
Het was reizigers met een goed oog misschien al eerder opgevallen: de staalstructuur van de grote perronoverkapping boven spoor 12 ziet er momenteel niet bepaald goed uit. De afbladderende verflaag die overal blazen vertoont is een slecht voorteken voor een veel groter probleem. Blijkbaar zijn er bij het transport van de staalstructuur vanuit Nederland en bij de installatie ervan beschadigingen gebeurd aan de toplaag. Onder die laag zit een speciale brandwerende verflaag die ervoor moet zorgen dat de structuur het niet zou begeven onder de hitte van een hevige brand.
Deze brandwerende laag is zeer gevoelig voor vocht, en door de beschadigingen aan de beschermende toplaag is het in contact geraakt met vocht dat zich daarna verder verspreidde (vergelijkbaar met roestvorming). Daardoor zijn er massaal luchtbellen ontstaan onder de verf en begint de verflaag af te bladderen. Grote problemen dus voor de leverancier en de aannemer, die nu bekijken hoe ze dit -toch wel érg cruciale- probleem zullen oplossen en in de toekomst kunnen voorkomen. Het worden bewogen maar interessante maanden voor het Project Gent-Sint-Pieters.
Tekst & foto’s: Fréderic Louis
De aannemer van het “schilderwerk met blazen” is -naar verluid- failliet.